Borowa - zachód słońca - 20 września 2018

Pomysł zachodu słońca na Borowej od dawna chodził nam po głowie. Piękna złota polska jesień tym bardziej zachęcała do realizacji tego pomysłu. Nic tylko się zbierać i jechać. Dlaczego Borowa? Bo to jeden z najlepszych punktów widokowych w Sudetach Środkowych, bo mamy do niej blisko, bo na szczyt idzie się szybko i szybko też z niego schodzi. Poza tym dni stają się coraz krótsze i na zachód słoneczka nie trzeba już długo czekać (jest już kilkanaście minut po godzinie 19).
Wsiadamy więc do samochodu i kierujemy się do Jedliny Zdrój. Z racji tego, że na szczycie chcemy znaleźć się szybko, więc podjeżdżamy na właśnie wybudowany parking położony kawałeczek za Zaciszem Trzech Gór. Samo wejście na szczyt nie jest długie, choć może troszkę dla niewprawionych turystów męczące. Kierujemy się w stronę Koziej Przełęczy i stamtąd mamy zamiar wejść na szczyt czerwonym szlakiem. Ale Michał nalega, by pójść ścieżką prowadzącą szybszą, ale zarazem o wiele bardziej stromą drogą. Okazuje się, że powstał w tym miejscu czarny szlak. Jego stan w tym momencie jest fatalny. Zapewne jest to wynik interwencji związanej w utworzeniem owego szlaku. W kilku miejscach wycięto drzewa, ziemia pod nogami się osuwa. Idzie się ciężko, ale dziś nieświadomie pobijamy rekord wejścia na Borową (około 20 minut).

Na szczycie znajdujemy się jakieś pół godziny przed zachodem słońca, więc mamy czas na odpoczynek po dość szybkim wejściu na szczyt. Wchodzimy na pustą wieżę widokową i wpatrujemy się w chylące się powoli ku zachodowi słoneczko. Wiemy już, że zachód będzie piękny, bo powietrze jest przejrzyste, a na niebie nie ma prawie wcale chmur. I tak też faktycznie jest: pięknie, nastrojowo, klimatycznie. Zachęceni jednym zachodem słońca planujemy już kolejne...
Tymczasem trzeba wracać do domu. Zakładamy czołówki i wracamy do samochodu.
Jak to dobrze, że mieszkamy blisko gór i możemy sobie pozwolić na takie spontaniczne wypady w tygodniu po pracy :)